Μαρ 14 2010
Αριστεία & Καινοτομία στην εκπαίδευση
Μάλλον θα γνωρίζετε για την εκδήλωση που διοργάνωσε το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης & Θρησκευμάτων στις 13 Μαρτίου 2010 με τίτλο “Αριστεία και Καινοτομία στην εκπαίδευση” .
Η εκδήλωση είχε ως σκοπό την ηθική επιβράβευση (απονομή αναμνηστικού και παρουσίαση έργου) όσων εκπαιδευτικών είχαν βραβευθεί για το έργο τους σε διεθνείς και ελληνικούς διαγωνισμούς την τελευταία 5ετία. Συνολικά κλήθηκαν να παρουσιάσουν το έργο τους 85 εκπαιδευτικοί από τους 313 που υπέβαλαν συμμετοχή.
Παρακολούθησα την εκδήλωση (Κέντρο Πολιτισμού “Ελληνικός Κόσμος”, Ταύρος) και θα ήθελα να σας μεταφέρω τις εντυπώσεις μου (περιλαμβάνομαι στους 313).
Από νωρίς είχε συγκεντρωθεί έξω από το χώρο της εκδήλωσης μια ομάδα εκπαιδευτικών με πανό για να διαμαρτυρηθούν κυρίως για το καθεστώς των ωρομισθίων και το ζήτημα της μη πληρωμής τους για μεγάλο διάστημα. Περίμεναν με υπομονή την άφιξη της υπουργού Παιδείας… και μόλις εμφανίστηκε προχώρησαν στα …δέοντα.
Τα “δέοντα” δεν περιελάμβαναν μόνο διαμαρτυρίες και φωνές εναντίον των πρακτικών του Υπουργείου Παιδείας όπως θα περίμενε κανείς αλλά και ξεφωνητό προς τους παρευρισκόμενους εκπαιδευτικούς που επρόκειτο να τιμηθούν.
Αυτά δεν μεταφέρθηκαν από τα διάφορα κανάλια, που έσπευσαν βέβαια να αναδείξουν μόνο τα επεισόδια.
Έτσι άκουσα, κι εγώ όπως και πολλοί άλλοι, να αποκαλούμαστε συλλήβδην ως “πουλημένοι”, “οσφυοκάμπτες”, “προσκυνημένοι”, “σκουλήκια” κ. ά., που δε μεταφέρονται, αλλά και σχόλια για την επιστημοσύνη των δασκάλων (αυτό το σχολίασε αδιόριστος γυμναστής).
Σας ευχαριστούμε πολύ αγαπητοί wannabe “συνάδελφοι”!
Αναρωτιέμαι βέβαια ποιος ο λόγος να θέλει να γίνει κάποιος με κάθε θυσία “προσκυνημένος” και “σκουλήκι της εξουσίας”! Πολλοί από εμάς βρεθήκαμε σε παρόμοια κατάσταση μέχρι να διοριστούμε (ο 1ος μου μισθός ήταν 25.127 δραχμές, με 180 χλμ πήγαινε-έλα,- χαμηλότερος από τον αντίστοιχο ενός ωρομισθίου) αλλά δεν βρίζαμε, δεν προσβάλαμε και δεν υποτιμήσαμε κανέναν συνάδελφό μας. Προσπαθήσαμε με πολύ κόπο κάτω από απίστευτα αντίξοες συνθήκες εργασίες και “καταφέραμε ” έπειτα από 25 χρόνια υπηρεσίας να ζούμε στοιχειωδώς την οικογένειά μας.
Μου κάνει μάλιστα πολύ μεγάλη εντύπωση πόσο επηρεάζει την ένταση και τη μαχητικότητα η παρουσία των καναλιών. Μόλις έφυγαν οι κάμερες όλα ηρέμησαν… και αρκετοί από τους διαμαρτυρόμενους πέρασαν να κεραστούν από τον μπουφέ – με τάξη αυτή τη φορά.
Οι 85 εκπαιδευτικοί παρουσίασαν τελικά τα έργα τους, πήραν και το αναμνηστικό τους, άκουσαν και μια καλή κουβέντα. Άλλα έργα άριστα άλλα κατώτερα, τι σημασία έχει…
Οι εκπαιδευτικοί που παράγουν έργο ζωής δεν είναι ούτε 85 ούτε 313. Είναι χιλιάδες.
Θα είναι χιλιάδες και μ’ αυτή την εξουσία και με άλλες – όπως συμβαίνει εξάλλου εδώ και χρόνια. Με οποιοδήποτε καθεστώς εργασίας κι αν δουλεύουν. Διότι η ιδιότητα “εκπαιδευτικός” έχει κάποια ποιοτικά χαρακτηριστικά έξω και πέρα από αμοιβές, υπερωρίες, αποσπάσεις, μεταθέσεις, μόρια, διορισμούς. Η ιδιότητα “εκπαιδευτικός” σχετίζεται περισσότερο με έννοιες όπως: ήθος, συνέπεια, ενδιαφέρον, αγωνία για το μαθητή, κατάρτιση, έμπνευση, πρωτοπορία, πρότυπο, πρωτοβουλία.
Δεν ξέρω τι σόι άνθρωπος είμαι τελικά…. προσκυνημένος, σκουλήκι της εξουσίας, φασιστο-χαφιές, νομενκλατούρα, αυλοκόλακας, σκυφτό γερασμένο ανθρωπάκι, δειλός και άβουλος…
Ειλικρινά δεν ξέρω… Προς το παρόν όμως, και μέχρι να αυτο-ψυχαναλυθώ, δε θέλω, αγαπητοί, να με χαρακτηρίζετε με τέτοια λόγια. Είναι πολύ εύκολο να βρίζει και να υποτιμά κάποιος τους άλλους. Αυξήστε τουλάχιστον το βαθμό δυσκολίας…
Σημείωση: Μίλησε και ο Μπλέτσας αλλά μάλλον είχε επηρεαστεί από το γενικό κλίμα, γιατί μου φάνηκε πως έλεγε αερολογίες. Τσάμπα το ταξίδι …
Σημείωση 2: Ως θεσμός τα “Αριστεία και Καινοτομία” παρουσιάζουν ενδιαφέρον. Θα προτιμούσα όμως να μην αφορά σε ατομικά έργα εκπαιδευτικών αλλά σε σχολικές μονάδες. Διότι αναρωτιέμαι ποιο άραγε έργο εκπαιδευτικού μπορεί να είναι ατομικό. Ο κάθε εκπαιδευτικός δεν εργάζεται με μια ή περισσότερες τάξεις; Δεν ανήκει σε κάποια σχολική μονάδα; Τι θα πει ατομικό έργο;
Ας αλλάξει από τώρα η κατεύθυνση του θεσμού, αλλιώς θα αρχίσουν πάλι τα “ιερά δισκοπότηρα”. Ο “υγιής” εκπαιδευτικός χαίρεται όταν αναγνωρίζεται το έργο του, κι αυτό σχετίζεται απόλυτα με το παιδαγωγικό του έργο. Δηλ. με την αλληλεπίδρασή του με τους μαθητές του.
15 Μαρτίου 2010 @ 00:43
Από το wannabe γυμναστή σου: http://img.pathfinder.gr/clubs/files_3/132329/6.swf
15 Μαρτίου 2010 @ 09:11
Αστα να πάνε, αγαπητέ. Η κατάσταση δεν περιγράφεται…Χάσαμε το μέτρο πια.
«Αριστεία και Καινοτομία στην Εκπαίδευση»: Φίλοι, συγχαρητήρια! : My SchBlogOut
15 Μαρτίου 2010 @ 09:48
[…] Επικαιροποίηση 15-3-2010: Για την εκδήλωση της 13-3-2010 (και τα παρατράγουδα που συνέβησαν) δες εδώ και εδώ. […]
15 Μαρτίου 2010 @ 17:15
Αριστεία και καινοτομία μια ανοικτή επιστολή στο υπουργείο
http://2gym-zefyr.att.sch.gr/Portal/index.php?option=com_content&view=article&id=462:aristeia
15 Μαρτίου 2010 @ 22:56
Εχεις δίκιο σε πολλά που γράφεις, αλλά μη μου πεις ότι ανάμεσα στους βραβευθέντες, δεν περιλαμβάνονται άτομα που δεν δίδαξαν ποτέ, που είναι μόνιμα σε βιβλιοθήκες ή σε μακροχρόνιες εκπαιδευτικές άδειες μόνιμα με ένα τηλέφωνο στο χέρι για κονέ και για διαπλοκή. Και ως ειδικοί στο clopy paste στήνουν μια δήθεν καινοτομία και τη φορτώνουν στο σχολείο της οργανικής τους το οποίο ούτε ξέρουν κατά πού πέφτει. Εκεί που δεν τους γνωρίζουν εμφανίζονται ως εκπαιδευτικοί της τάξης και του μόχθου, την οποία τάξη πασχίζουν με κάθε μέσο ως ανίκανοι (κατά τη γνώμη μου) ν΄αποφύγουν. Αλήθεια αυτούς έδειχνε ως πρότυπα η κ. υπουργός; που δε λένε ευθαρσώς ότι βρίσκονται σε μόνιμη εκπαιδευτική ανάπαυλα εις υγείαν των… κορόϊδων; Και με πια κριτήρια έγινε η επιλογή των πρώτων 65 που έπειτα από την κατακραυγή έγιναν 85; Πώς πάντα γίνεται κάποιοι εκπρόσωποι του τίποτα να επιβραβεύονται πάντα για την λαμογιά οκνηρία τους και να είναι πάντα στην πρώτη επιλογή; Ασφαλώς αυτό αφορά λίγους και όχι τη συντριπτική πλειοψηφία των βραβευθέντων. Μπορεί κανείς να μην επαινέσει τον κ. Γάτσιο για παράδειγμα;
Είμαι σίγουρος ότι θα απορρίψεις το σχόλιό μου,οπότε καλή ..καρδιά!!!
15 Μαρτίου 2010 @ 23:42
Γιώργο, δεν έχω λόγο να απορρίψω το σχόλιό σου. Αυτό θα το έκανα μόνο αν είχε υβριστικό περιεχόμενο [τη βρισιά δεν ανέχομαι].
Εσύ όμως πιθανόν να έχεις δίκιο. Εγώ πάλι δεν είμαι σίγουρος, δε γνωρίζω τέτοια περίπτωση. Αλλά κατ’ αναλογία θα υπάρχουν και λαμόγια (εξάλλου όσοι ασχολούμαστε με ΤΠΕ λίγο πολύ γνωριζόμαστε και τις προάλλες συνάντησα αρκετές άγνωστες φάτσες).
Επειδή όμως τυχαίνει να ξέρω πολύ καλά άλλες περιπτώσεις πανάξιων συναδέλφων, που χρόνια τώρα κοπιάζουν χωρίς καμιά αναγνώριση, νιώθω αγανάκτηση γι αυτούς που άκριτα τους έβρισαν και τους “ισοπέδωσαν”. Άλλο ένα χαστούκι…
Κι εσύ το λες: “Ασφαλώς αυτό αφορά λίγους και όχι τη συντριπτική πλειοψηφία των βραβευθέντων.”
Τι έφταιγε λοιπόν η πλειοψηφία ώστε να λοιδορείται;
Γιατί δηλ. η παρουσία τους στην εκδήλωση να σημαίνει αυτομάτως και αποδοχή της κυβερνητικής πολιτικής;
Εξάλλου κατά τη διάρκεια των παρουσιάσεων ήταν πολλές οι επισημάνσεις των συναδέλφων για τις ολιγωρίες του Υπουργείου, τα εμπόδια, την έλλειψη υποδομών, κινήτρων, τον ανορθολογικό σχεδιασμό κλπ.
Σε πολλούς ήταν η 1η φορά που δόθηκε η ευκαιρία να τα “πούνε” πρόσωπο με πρόσωπο με την εξουσία.
Αλλά αυτά δεν καλύφθηκαν από τα ΜΜΕ. Για τα ΜΜΕ η είδηση ήταν ο κουμπουροφόρος και το unfair περί προτύπων της Υπουργού.
17 Μαρτίου 2010 @ 09:58
Ως μέλος της πρωτοβουλίας ωρομισθίων εκπαιδευτικών (συνέλευση Θεσσαλονίκης) που δεν παραβρέθηκα στην εκδήλωση απορρίπτω τη λογική της ισοπέδωσης, όπως αυτή που περιγράφετε. Ελπίζοντας πως μεταφέρετε αντικειμενικά όσα ζήσετε, χωρίς υποκειμενισμούς και υπερβολές
Μου προκαλεί ωστόσο θλιβερή εντύπωση η οπτική σας. Πως δηλαδή “κι εμείς τα περάσαμε αυτά, αλλά δεν κάναμε έτσι”
Μου προκαλεί θλιβερή εντύπωση πως δεν σχολιάζετε καθόλου τη φράση της υπουργού “τα πρότυπα είναι εκεί.. κι όχι εδώ” διαχωρίζοντας τους εκπαιδευτικούς σε καλούς (καινοτόμους παραβρεθέντες) και κακούς (απλήρωτους, με μισά εργασιακά δικαιώματα, πρόβατα προς σφαγή από την υποκρισία και τα ψέμματα της υπουργού). Επίσης, δε σχολιάζετε τα χειροκροτήματα συναδέρφων στην παραπάνω φράση της υπουργού…
Όπως γνωρίζετε οι ωρομίσθιοι αποτελούν τον κορμό ολόκληρων δομών της εκπαίδευσης (ολοήμερο, πδσ) κι όχι απλά την κάλυψη έκτακτων αναγκών.
Ανατρέξετε στο παρακάτω άρθρο για μια πληρέστερη καταγραφή της οπτικής των ωρομισθίων
http://oromisthioi.blogspot.com/2010/03/winner-is.html
Θα δείτε και μια διαφορετική προσέγγιση από εκπαιδευτικό ο οποίος θα παραβρίσκοταν στην εκδήλωση για να παρουσιάση την εργασία του
Να ζητήσω, παρόλαυτά, συγγνώμη ως ωρομίσθιος από όσους συναδέρφους παραβρέθησαν απλά για να παρουσιάσουν την εκπαιδευτική τους δραστηριότητα, χωρίς να ασπάζονται την επικίνδυνη, επικοινωνιακή και κάλπικη πολιτική της υπουργού Διαμαντοπούλου, εφόσον δέχτηκαν τέτοια πυρά από τους συναδέρφους
17 Μαρτίου 2010 @ 10:28
Πολλά ακούστηκαν και πολλά γράφτηκαν αυτές τις μέρες για την εκδήλωση ΑΡΙΣΤΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ. Όσοι δεν παρευρίσκονταν εκεί σχημάτισαν άποψη από τα ρεπορτάζ και τα βίντεο στα δελτία ειδήσεων και στον έντυπο και ψηφιακό τύπου που αποσπασματικά παρουσίαζαν κάποιες δηλώσεις της υπουργού Παιδείας κ. Διαμαντοπούλου. Φυσικά σε αυτά δεν αναφερόταν ούτε τι είδους εκδήλωση ήταν, ούτε ποιοι ήταν αυτοί στους οποίους αναφερόταν η υπουργός, ούτε το σημαντικότερο και αυτονόητο για τους παρευρισκόμενους, το κλίμα δηλ. και τις συνθήκες που νοηματοδοτούσαν εκείνη τη στιγμή το περιεχόμενο των λεγομένων της.
Αυτοί λοιπόν που παρευρίσκονταν στην εκδήλωση, ήταν εκπαιδευτικοί που είχαν βραβευθεί για το έργο τους σε διεθνείς και ελληνικούς διαγωνισμούς την τελευταία 5ετία (συνολικά 85 εκπαιδευτικοί από τους 313 που υπέβαλαν συμμετοχή).
Σύμφωνα λοιπόν με μια άλλη οπτική, με μια άλλη ερμηνεία, αυτών των ανθρώπων τη βράβευση, διέκοψαν βίαια και χωρίς να τους δοθεί ο λόγος, οι διαμαρτυρόμενοι συνάδερφοι. Απαίτησαν την προσοχή, στην έναρξη της εκδήλωσης με τις ντουντούκες και τα πανώ, διέκοψαν στη συνέχεια τη ροή, ανέβηκαν στο βήμα και μίλησαν για τα δίκαια κατά τα άλλα αιτήματά τους από τα μικρόφωνα, ενεπλάκησαν σε λεκτική αντιδικία με τους συναδέρφους τους. Οι τελευταίοι τους προέτρεπαν να σεβαστούν τη βράβευσή τους και να περιοριστούν στο ό,τι τους δόθηκε η δυνατότητα να ακουστεί η φωνή τους και να επιτρέψουν να συνεχιστεί η εκδήλωση, μετά τη διατύπωση των αιτημάτων τους.
Σε αυτό λοιπόν το έκρυθμο κλίμα, με τις φωνές και τα συνθήματα των διαμαρτυρομένων να καλύπτουν κάθε άλλη προσπάθεια εκφοράς λόγου, η κ. Διαμαντοπούλου που επέμενε να συνεχίσει την παρουσίαση της εκδήλωσης, αντιπαρέβαλε ως καλά «πρότυπα» αυτούς τους εκπαιδευτικούς που χωρίς ανταλλάγματα και κάτω από πολλαπλά δύσκολες συνθήκες, παράγουν καινοτομία στα σχολεία, μέσω της οποίας προβάλουν το εκπαιδευτικό έργο σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, με τους εκπαιδευτικούς που θεώρησαν πως η διαμαρτυρία τους και το δίκαιο που τους πνίγει, δικαιολογεί την ακύρωση της εκδήλωσης αναγνώρισης του μόχθου των συναδέρφων τους στον ίδιο στίβο, αυτόν της εκπαίδευσης των παιδιών.
Τελικά τα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι, απομόνωσαν τις δηλώσεις, τις διαμαρτυρίες των αδικουμένων και παρέλειψαν να αναφέρουν το λόγο διοργάνωσης αυτής της εκδήλωσης, στην διάρκεια της οποίας η παρουσία των τηλεοπτικών συνεργείων, βοήθησε τους γνώστες των διαδικασιών προβολής της είδησης, να επιτύχουν το στόχο τους, την ανάδειξη του προβλήματός τους, ας είναι και σε βάρος της δουλειάς των συναδέρφων τους…
Δεν πρόβαλαν τα ΜΜΕ ούτε στο ελάχιστο κάτι από τα σχολικά project γιατί κάτι τέτοιο σαφώς δε συμβάλλει στην αύξηση της τηλεθέασης …..ασχέτως πάντως με τα κίνητρα διοργάνωσης της εκδήλωσης, η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας επανήλθε μετά τη διακοπή, για τη βράβευση των εκπαιδευτικών και παρέμεινε στην παρουσίαση των εισηγήσεων ως το τέλος της εκδήλωσης αργά το απόγευμα. Οι δίκαια διαμαρτυρόμενοι εκπαιδευτικοί αποχώρησαν ταυτόχρονα με την αποχώρηση των τηλεοπτικών συνεργείων και δεν μπήκαν στο κόπο να παρακολουθήσουν κάποια από τις παρουσιαζόμενες εργασίες των συναδέρφων τους (στο κάτω κάτω είτε ως ωρομίσθιος είτε ως μόνιμος εκπαιδευτικός, οι μαθητές/-τριες δεν είναι οι αποδέκτες του έργου σου και αυτοί τους οποίους προάγει η παιδαγωγική καινοτομία;).
Η εκ των 85 βραβευθέντων Χρυσάνθη και η μάχη της Καινοτομίας
17 Μαρτίου 2010 @ 15:14
Αγαπητέ oromisthie,
Σχολίασα και το ζήτημα της δήλωσης της Υπουργού και το θέμα των χειροκροτητών, αλλά σε άλλο χώρο δημοσίων συζητήσεων.
Μεταφέρω λοιπόν το σχόλιό μου για πληρέστερη ενημέρωση.
“Η δήλωση της υπουργού περί προτύπων δημιουργεί στεγανά και σίγουρα δεν ήταν καλοδεχούμενη από την πλειοψηφία των εκπαιδευτικών. Δεν μας αφορά και δεν την υιοθετούμε. Είναι αντίθετη στη στάση μας μέχρι τώρα στην εκπαίδευση.
Όσο για αυτούς τους μερικούς (ΕΛΑΧΙΣΤΟΥΣ) που την χειροκρότησαν, για μένα είναι εξίσου κατακριτέοι όσο και οι άλλοι που έβριζαν. Αυτοί “έβρισαν” χειροκροτώντας. Η πλειοψηφία των εκπαιδευτικών δε συμμερίζεται τη στάση ούτε των μεν ούτε των δε.”
Η αναφορά μου «κι εμείς τα περάσαμε αυτά, αλλά δεν κάναμε έτσι» είναι μια κυριολεξία. Πραγματικά δεν κάναμε έτσι. Ήταν και είναι έξω από τη λογική μας. Η δικιά μας γενιά έχει κάνει τις πιο μαχητικές και πολυήμερες απεργιακές κινητοποιήσεις (τότε ήταν οι γελοίοι μισθοί που παίρναμε). Δε φτάσαμε όμως στο σημείο να λοιδορούμε τους συναδέρφους μας ακόμη κι αν ήταν απεργοσπάστες.
Ο εχθρός δεν είναι ο συνάδερφος.
ΥΓ: Εσύ δε χρειάζεται να ζητήσεις συγνώμη. Συγνώμη πρέπει να ζητήσουν οι υπαίτιοι. Γιατί είναι φανερό πως το ζήτημα προέκυψε από στάσεις συγκεκριμένων τύπων ανθρώπων.
ΥΓ2: Αυτοί που χειροκροτούσαν κάθονταν μπροστά μπροστά. Τώρα, ποιοι κάθονται συνήθως μπροστά μπροστά όλοι λίγο πολύ κατανοούν…
17 Μαρτίου 2010 @ 19:48
Συμφωνώ σχεδόν με τη θέση που πήρε ο Γιάννης ο Σαλονικίδης στο θέμα και είναι γνωστός για τις καινοτομικές μου ιδέες και δράσεις , αλλά πραγματικά εκπλήσσομαι με τη μια από τις 85 βραβευμένες, η οποία εμφανίζεται βασιλικότερη από την υπουργό και όλα τα ρίχνει στα κανάλια. Αλλά μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση πως μια καινοτόμα καθηγήτρια στις 10 και 20 το πρωί γράφει ένα κείμενο [που σίγουρα απαίτησε χρόνο ] ώρα που λογικά θα έπρεπε να …καινοτομεί στο σχολείο της για να μην αφήσει αναπάντητο το σχόλιο του απλήρωτου συναδέλφου.
17 Μαρτίου 2010 @ 20:36
Συγκρίνετε αυτά που περάσατε τότε με αυτά που περνάμε εμείς τώρα; Ειδικά σε περίοδο κρίσης; Σε περίοδο που έχει κορυφωθεί η ανεργία; Πόσο είχε πάει η βενζίνη τότε; Σας πληροφορώ ότι εγώ κάνω 200 χλμ την εβδομάδα για τα μόρια και μέχρι τη νέα χρονιά θα έχει βγει νομοσχέδιο που με στέλνει ξανά για εξετάσεις. Αν λάβουμε υπόψη τη διαφορά έσοδα-έξοδα, αυτή τη στιγμή δεν έχω κάποιο εισόδημα από την εκπαίδευση αλλά ουσιαστικά ΠΛΗΡΩΝΩ για να διδάξω στα δημόσια σχολεία! Πώς θα ζήσω Κε Σαλονικίδη; Εσείς σε πόσα χρόνια διοριστήκατε; Σήμερα κάθε φορά που αλλάζει κυβέρνηση, έχουμε και διαφορετικούς επαγγελματικούς στόχους.
Πιστεύω ότι ο λόγος που μίλησαν άσχημα οι ωρομίσθιοι είναι επειδή έχουν φτάσει σε απελπιστικό σημείο και ίσως μερικοί συνάδελφοι που περίμεναν το βραβείο τους, ενοχλήθηκαν που πήρε παράταση η απονομή τους και ΠΡΟΚΑΛΕΣΑΝ αυτούς που συμμετείχαν στη διαμαρτυρία… (του στυλ: “ουφ αυτοί μας έλλειπαν τώρα”. “Να φύγουν να πάνε αλλού να διαμαρτυρηθούνε”)
17 Μαρτίου 2010 @ 20:40
Να διορθώσω ότι τα χλμ είναι 600/εβδομάδα…
17 Μαρτίου 2010 @ 20:51
Συνάδελφοι, δε λέμε πως έχετε άδικο. Αυτό ας γίνει απόλυτα κατανοητό. Επίσης δεν ξέρω τι θα έκανα εάν βρισκόμουν σε παρόμοια θέση στην παρούσα συγκυρία.
Επαναλαμβάνω πως αυτό που με ενόχλησε ήταν οι συμπεριφορές προς συναδέλφους.
Ο μόνος τρόπος διαμαρτυρίας δεν είναι να αυτός που επιλέχτηκε τελικά.
Τώρα τι σκεφτόντουσαν αυτοί που επικρότησαν τις δηλώσεις της Υπουργού δεν το γνωρίζω.
Εγώ προσωπικά ενοχλήθηκα, ένιωσα άσχημα, ανέβασα …και λίγο πίεση… και σκέφτηκα “ωραία, γίναμε ρόμπες ως κλάδος”. Μετά βγήκα έξω , γιατί ούτε να βλέπω ήθελα ούτε να ακούω…
25 Μαρτίου 2010 @ 18:11
Αναπληρωτές, ωροσμίσθιοι, μόνιμοι, δάσκαλοι, γυμναστές, πληροφορικής κλπ είμαστε το ίδιο, απλά με διαφορετικά διδακτικά καθήκοντα ο καθένας. Ο εκπαιδευτικός, πάνω από όλα είναι Εκπαιδευτικός. Όταν βραβεύεται κάποιος από εμάς, είναι καλό! Ωστόσο, δεν σημαίνει αυτόματα, ότι είναι και ο μόνος άξιος βράβευσης. Σίγουρα υπάρχουν και χιλιάδες άλλοι. Τέτοιου είδους βραβεύσεις είναι μόνο ενδεικτικές του κλάδου της σχολικής εκπαίδευσης. Ας επικροτήσουμε λοιπόν τις κινήσεις αναγνώρισης του διδακτικού έργου συναδέλφων μας, άσχετα από τον κλάδο τους. Κυρίως, ας μη συνδέουμε τα πάντα με τα…πάντα. Οι ωρομίσθιοι καθηγητές εκμεταλλεύτηκαν την παρουσία της ηγεσίας του ΥΠΕΠΘ σε μία εκδήλωση, για να ακουστεί η «φωνή» τους. Ωστόσο, κακώς -κατά την άποψη μου- στράφηκαν εναντίον των βραβευθέντων συναδέλφων τους και αντίστοιχα, κακώς ορισμένοι από τους βραβευθέντες δυσαρεστήθηκαν με την παρουσία των αδιόριστων και ωρομισθίων στην εκδήλωση. Μετά από αρκετά χρόνια ωρομισθίας και αναπλήρωσης, έχω πλέον την τύχη να εργάζομαι χωρίς να νοιώθω ανασφάλεια. Δεν έχω ξεχάσει όμως, την αίσθηση της αγωνίας, που αρκετοί συνάδελφοι βιώνουν μέχρι σήμερα.
Εκτιμώ και σέβομαι το έργο και την προσπάθεια που καταβάλετε κ. Σαλονικίδη, αλλά θεωρώ άτοπη και περιττή τη διευκρίνηση σας “αυτό το σχολίασε αδιόριστος γυμναστής”. Την ίδια στιγμή μάλιστα, που για τους υπόλοιπους χαρακτηρισμούς που αναφέρετε, δεν διευκρινίσατε από ποια εκπαιδευτική ειδικότητα προέρχονταν. Η επιστημονικότητα των δασκάλων είναι δεδομένη και σεβαστή, όπως φυσικά και η επιστημονικότητα όλων των καθηγητικών κλάδων, ανεξαιρέτως. Καθένας στον «πάγκο» του. Σίγουρα, θα βρέθηκαν εκεί αρκετοί καθηγητές και άλλων ειδικοτήτων, που -λόγω της αγωνίας τους- εκφράσθηκαν άπρεπα. Δάσκαλοι ωρομίσθιοι ίσως να μην υπάρχουν πια (από τη θεσμοθέτηση των ολοήμερων και έπειτα), οπότε για ποιο λόγο να διαμαρτυρηθούν; Ωρομίσθιοι καθηγητές διαφόρων ειδικοτήτων όμως, υπάρχουν πολλοί.
Και ως μία απλή παρατήρηση…θα ήταν χρήσιμο, τα κριτήρια επιλογής των βραβευθέντων να είναι προ-ανακοινωμένα και συγκεκριμένα, έτσι ώστε να μην υπάρξουν στο μέλλον αμφισβητήσεις όσων (και αν) συναδέλφων πρόκειται να βραβευθούν. Επίσης, οι βραβευθέντες καινοτόμοι εκπαιδευτικοί, καλό θα ήταν να προέρχονται από διάφορα σχολεία της χώρας, στα οποία να υπηρετούν (όχι απλά να έχουν εκεί την οργανική τους θέση).
25 Μαρτίου 2010 @ 20:35
Αγαπητέ dimos,
Δεν θα το σχολίαζα αλλά ο κύριος αυτός είπε επί λέξη: “Μιλάτε κι εσείς οι δάσκαλοι που πήγατε 2 χρόνια στις Ακαδημίες! Εγώ σπούδασα 4 χρόνια στο Πανεπιστήμιο και είμαι αδιόριστος γυμναστής!”
Αφού λοιπόν αυτός ο κύριος δήλωσε με ΣΑΦΗΝΕΙΑ την ειδικότητά του, γιατί εγώ να την αποκρύψω;
Και να σου πω και κάτι; Αυτό τον συνάδελφο δεν θα τον ήθελα να υπηρετεί στο ίδιο σχολείο με μένα που είμαι δασκαλάκος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας. Μη του ρίξουμε και το επίπεδο επιστημοσύνης …
5 Ιουνίου 2010 @ 14:45
Κυριε Σαλονικιδη,
ψαχνοντας για τα βραβεια καινοτομιας βρεθηκα στις σελιδες σας και θα ηθελα παρακαλω να μου πειτε, γιατι δεν καταφερα σχετικα να βρω κατι , πού μπορω να υποβαλλω συμμετοχη για τις καινοτομες δρασεις κι αν αυτο γινεται σε συγκεκριμενη περιοδο.
Σας ευχαριστω εκ των προτερων
Μαρια Γεωργιαδου, 6ο γ/σιο Ροδου
5 Ιουνίου 2010 @ 22:56
Πιθανότατα θα γίνει σχετική προκήρυξη για την επόμενη σχολική χρονιά.