Νοέ 20 2011
Ο πολύτιμος χρόνος των ώριμων ανθρώπων
Το παρακάτω είναι ένα κείμενο πολύ γνωστό στο διαδίκτυο – απ’ ό,τι κατάλαβα με μια γρήγορη αναζήτηση. Μακάρι να το είχα διαβάσει πριν από 
5-6 χρόνια. Θα γλύτωνα από αρκετά άσχημα που μου συμβαίνουν τον τελευταίο μήνα.
«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ό,τι έχω ζήσει έως τώρα…
Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.
Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά. Περισσότερα →
Ιαν 13 2013
No way! …πώς το λένε …
Τις προάλλες η σύζυγος έκανε μια εκκαθάριση
στη ντουλάπα. Μου δείχνει ένα σακάκι – καλό. “Αυτό τι το θέλεις; Ούτε που χωράς πια!”.
Βρε, τι βλέπω! Το ψαχουλεύω με νοσταλγία, ψάχνω τις τσέπες και … “Ομιλία της 25ης Μαρτίου – βροχής”! Και στη μέσα τσέπη… “Ομιλία 25ης Μαρτίου – πλήρης”! Η 1η 3σέλιδη με 3 ΖΗΤΩ στο τέλος, η 2η 10σέλιδη με 6 ΖΗΤΩ. Και προσέξτε λεπτομέρεια… εκτυπωμένες σε dot matrix! Ο 1ος μου εκτυπωτής! [σε κάποιο πατάρι θα είναι, και θα δουλεύει φυσικά…]
Έτσι πλάκωσαν οι αναμνήσεις…
Περισσότερα →
Από admin • Διάφορα, Προσωπικά • 9 • Tags: σχολείο